โคตรโหดร้าย ทรมาณเร้ย! :ยายเม้าเล่าเรื่อง

ฮึด determine

สาวใช้ อะไรกันหว่า!

ตด ซีรี่ส์ frat series

ไม่ตด มีตาย! no fart to die!

ยายเม้า เล่าเรื่อง ตด

ตด ไม่ใช่ใครอื่นไกลที่ไหนเร๊ย! ที่แท้มันก็เป็นชื่อเล่นของนายผายลมของเรานี่เอง

ในแต่ละวัน พวกมนุษย์สุดประเสริฐอย่างพวกเราๆเนี่ยะ ต้องดำเนินการ “ตด” กันคนละประมาณ 14-15 ปู้ดตูดเหม็นกันเลยแหระน่ะ รู้ไว้ซะด้วย

เพราะตดมันคือแก๊ซเน่าเสีย (ไม่เสียได้ไง เหม็นวงแตกซะขนาดนั้น)  ในเมื่อ ตด มันคือแก๊ซเน่าเสีย ที่ร่างกายต้องระบายทิ้งออกมา กระนั้น อย่ามากระมิดกระเมี้ยนขี้อายอยู่เร้ยยย! เพราะมันเป็นภาคบังคับ มิช่ายวิชาเลือกซักกะหน่อย มันต้องตดอ่ะมันต้องตด เอ้าทีนี้ จะปล่อยปู้ดปล่อยป้าดสาดใส่คนรอบข้าง หรือจะแอบหนีบบีบหูรูดจนตูดเกร็งหน้าเขียวเบี้ยวบูดเพื่อเลี่ยงส่งเสียงไซเรนก็แล้วแต่สะดวกใจ  เลือกเอาตามความหนาบางของหนังหน้าไม่ว่ากัลลล แต่อย่าให้มีกากออกมาด้วยล่ะ เดี๋ยวมันจะเลอะเทอะ เหอๆๆ

แล้วทีนี้ หากมีมนุษย์บ้าหน้าไหนมันอุตริพิกลพิการ ทำตัวพิศดารทะลึ่งไม่ 'ตด' ขึ้นมาล่ะ...ดันทุรัง อั้นมันซะพุงป่องท้องกางเป็นอึ่งอ่างพองลมล่ะ จะว่าไง เอ้อ! มีปัญหามั๊ยย?

โอ้วว์ ชัวร์ออฟไม่ต้องสอบเอ็นทร๊านซ์ จะจองโลงจองวัดก็จัดได้เลย 555

เพราะถ้ามัวแต่อั้นๆๆ ไม่ตด ไอ้เจ้าแก๊ซพิษอำมหิตรังษีเนี๊ยะ มันก็จะทะแรกแทรกซึมซาบซ่านสู่กระแสเลือด ซ้ำยังเดือดร้อนไปยันตับ ตั้บๆๆๆ

อ้าว! ตานี้ พอเจ้าเลือดไหลไปเลี้ยงสมอง พ่อเจ้าประคุณเอ๊ยยย! อาหารสมองของเอ็งมันคือ 'ไอ้ตดตัวร้ายนี่เอง'...คิดดู แกเอา 'ไอ้ตดพิฆาต' เนี่ยะน๊ะ ไปเลี้ยงสมอง อย่างนี้คงไม่ใช่แค่สมองฝ่อรออัมพาตหร็อก แตชัวร์ป๊าด มันต้องเป็นเซลล์สมองที่หงิกง่อยคอยมะเร็งแน่ๆ เพราะทั้งเคลือบและคลุกเคล้าไปด้วยตด..ตด..ตดๆๆ  อย่างนี้ เวลาคิดอะไรออกมา มันคงเหม็นกันอ้วกแตกอ้วกแตนล่ะซิ โหย! แล้วคนเรามันคิดโน่นคิดนี่กันตลอดทั้งวันทั้งวี่ ทุกวินาทีแหละพระเจ้า...มันก็เหม็นกันทั้งบ้านทั้งเมืองซิวุ๊ย.. โอย! ยายไม่อยากจะคิ๊ดดดด...ไปดีกว่า....ผ่างๆๆ

น่ารักหรือน่าสงสาร lovely or pathetical

น่ารักหรือน่าสงสาร lovely or pathetical 1

street music ไม่ย่อท้อถอย

หมาน้อยผู้ยิ่งใหญ่:big dog

child action

สุดยอดเจ้าหมา good dog

กองเชียร์สุดว๊าว old cheer2

เด็กเดินแบบ model

ถ่ายรูปเด็ก กว่าจะได้:child shot3

เด็กถ่ายรูป2:child shot

กุุ๊กเปิ้ลแฉเคล็ดผัดหมี่โคราช fire noodle

ปอบพม่าฟาดปลาทู vampire

หมานี่ กินไม่เลือก banana dog

หมาฟัดจนลมใส่ hard dog

ปอบพม่า อาละวาด burmis vampire

ปอบพม่า burmis vampire

เขาคือใคร อยากไหว้ซักร้อยยยยครั้ง

มีคนกลุ่มนึง...ยายแหละน๊าบถือเค้าจิงจิ๊งงง..เพราะแกช่างกล้าหาญ  ฝ่าฟันอันตราย เฉียดตายใส้พิการ ตลอดทุ๊กกกวินาทีชีวิต

พบเจอทีไร ที่ไหน อยากจะเข้าไปกราบแทบเท้าเทิดทูนวีรกำกระหน่ำใจซักคราวละหลายๆร้อยรอบ...

ทางด้านจิตใจก้อเข้มแข็งเป็นแท่งเหล็ก ยึดแม่น ถือมั่นในเป้าหมาย ไม่เคยย่นให้ย่อ ไม่เคยท้อให้เห็น ตายเป็นตาย ยืนหยัดเป็นนักบู๊ฮึดสู้กับคำทักท้วง นินทาว่ากล่าว  ตลอดจนการขัดขวางวางตะปูทุกรูปแบบอย่างทรนงองอาจชาติอาชา นับถือ..นับถือ!

ระเบียบวินัยสุดเลิศประเสริฐสุดในปฐพี ฟิตซ้อม ฝึกฝนซ้ำแล้วซ้ำเล่าวันละหลายๆครั้ง เพิ่มพูนทักษะเป็นประจำไม่เคยขาดผิดหรือพลาดเลยสักครั้ง...สุดยอดจริงๆ...วันทา!

แม้ว่าจะตรากตรำกับกิจกรรมมาทั้งชีวิต จนร่างกายย่ำแย่สุขภาพย่อยยับอวัยวะยุ่ยเปื่อย ทั้งปอดม้ามตับไต หัวใจ สมองพุพองโป่งปูด จะพูดจา หายใจ สายตาฝ้ามืด แต่ด้วยใจมุ่งมัน เป้าหมายชัดเป๊ะ เขายังคงเดินหน้าต่อไปไม่ยี่หระ แม้แต่คุณหมอจะสั่งห้ามเด็ดขาด มิเช่นนั้นอาจต้องแลกด้วยชีวิต เขาก็หาฟังไม่ ยังคงทรนงทำๆๆๆๆต่อไป....

หลานๆทายหน่อยซิว่า คนกลุ่มนี้เป็นใครกัน?

ไปดูคำตอบกัน  คลิก

 

ผู้กล้าไร้สติ นักฆ่าเลือดเย็น

ไอ้ที่น่ากลัว มันก็ไม่น่ากลัว

ยังมีอีกนะ

 

 

รองเท้ากัด

รอก่อน

ช็อกโกแลต

ณ หมู่บ้านชนบทแห่งหนึ่งมีคุณหญิงมาคุยกับคุณยาย ที่หน้าคุณยายมีถั่ววางอยู่ถุงหนึ่ง
คุณหญิงท่านก็ถามคุณยายเป็นอย่างไรบ้างคะ สุขสบายดีไหมคะระหว่างพูดคุย คุณหญิงก็กินถั่วของคุณยายจนหมด
อุ๊ย…ตายจริงดิฉันเผลอกินถั่วของคุณยายซะหมดเลย
ยายก็บอกว่า ไม่เป็นไรหรอกลูกเอ๊ย  ตั้งแต่ยายถอนฟันซี่สุดท้ายก็ ดูดกินแต่ช็อกโกแล๊ตแล้วคายถั่วไว้เนี่ยะ

ข้อมูลจาก board.postjung

เจ็บกระดองใจ!

ฮ๊า ฮ๊า ฮ่า..ดีใจสุดเขตเสลดเป็ด
ทำไมนะเร๊อะ  อ๊ะ! ขอฉีกยิ้มแก้มย้อยหนังหน้าย้วยซ๊ากกะทีก่อนตอบได๋ป่าววว เหอๆๆ
หงำเหงือกอย่างยายเนี่ยะ ไม่มีตกเทรนด์เด๊อ..จาบอกหั้ย เห็นเด็กๆมันเซลฟี่ เชาะๆแชะๆ แล้วอิจฉา พลางย้อนคิดถึงเมื่อสมัยตายังอยู่น่ะ ก็หวานฉ่ำหยำแหยะยังงี้แหละ 
ไม่ได้การ ยังงี้ต้องถอยป้ายแดงกะเค้าซักเครื่อง ว่าแล้วก็โดดขึ้นมอไซค์รับจ้าง ชี้ทางสั่งเปรี้ยง..เอ็งพาฉันไปซื้อโทราสับ!
ฉวัดเฉวียง ซ่อกๆแซ่กมาพักใหญ่ สุดท้่ายก็ปล่อยยายไว้หน้าห้างหย่ายแห่งหนึ่ง ไม่รอช้า รีบพาสังขาร ขะย่องขะแย่งแทรกความหนาวเย็นของแอร์ทะลุมิติเข้าไปเจอร้านจนได้
      หลังจากพนักงานหน้าตาดีสูสีก๊ะยาย อธิบายงุ๊งงิ๊งด้วยความ งุน งง เง็ง เซ็งใจได้ไม่นาน ขบวนการซื้อขายเก๊าะจบบริบูรณ์ แบบว่านางเอกตกเป็นของพระเอกเป็นที่เรียบร้อยตามสไตล์ละครไทย แต่ยายม่ายจบ ฮ่าๆๆ
หญิงงามวัยดึกดื่นคืนจันทร์มืดในชุดสายเดี่ยวคอกระเช้า ทับด้วยเสื้อลูกไม้เก่าๆสีขาวหมอง ใส่จูงกระเบนทำท่าผยอง เซลฟี่ด้วยกล้องหน้า 5 ล้าน ของโจอี้ฟิต 4.0 โยกซ้าย เอียงขวา ยื่นหน้าเอียงคอ ยิ้มฟันหลอออกลีลากดชัตเตอร์น่าหมั่นไส้ คนหยุดมองจ้องกันทั้งห้าง ว๊าว เปรมปรีด์ไม่มีเขิน ช่างเกินคำบันระยายจริงจิ๊รง ฮ่าๆๆ
แต่ๆๆ...แค่ไม่นาน ชีวิตลั้ลลาบนหน้าจอของยายต้องสลายลงด้วยโฆษณาทีวีพิฆาตหัวใจอันนี้

แกออกโปรออกแปรมาแร่เนื้อกัน ก็เข้าใจว่ามันเป็นเรื่องทำมาค้าขาย แต่ยายมันเฮิร์ทหัวใจหู่นะเฟ๊ยเฮ้ย

เพิ่งควักซื้อโจอี้ฟิตของดีแทคไป 2,890  ได้กล้องหน้ามาแค่ 2 ล้าน เจ้าเอไอเอส ยิงสวนตูมๆด้วยกล้องหน้า 5 ล้าน

เห็นแล้วมันอยากได๊อยากด้าย ยอมควักกระชากเพิ่มอีกหน่อย จะได้เห็นรอยยับยู่ยี่ย่นทุกขุมขนของยาย รู้สึกขึ้นมาทันใดว่าถ่ายยังงัยมันก็ไม่ชัดซ๊าแหล่ว สิวสงสิวสาวที่หลงวัยมา ตอนนี้นะ ยายว่าถ่ายมามันก็เบลอๆไม่เห็นหัวสิวให้อวดคนทั้งอำเภอ เหอๆ ทุกๆแชะที่กดชัตเตอร์ ในมโนสำนึกมันโวยวายเสมอว่า เซี๋ยยยยยยยดาย 

.....ไม่จบๆๆ เจ้าเอไอเอสแกยังกระซวกโปรฟรีค่าโทร โห! กร่อยใจเสียดายแท้ 

แต่ก็ไม่โทษใครหรอกหลานเอ๊ย ทำใจเอา บอกตัวเองว่า สีทนด้ายยย ก้อเลยทนๆแชะ ทนๆใช้ ด้วยหัวใจซึมเซาเหงาหงอยไม่หร็อยเลยชีวิตยาย

......ชีวิตเดียวกัน...แต่ต่อมาอีกไม่กีวัน กะลังเข้าเทศกาลปีใหม่  นึกอยากดูทีวีให้ชื่นฉ่ำสำราญใจ เปิดปุ๊บก้อติดปั๊บแต่ว๊ายๆๆ...ยายงี้ช็อก! ย้ำ ช็อกๆๆๆๆๆ



เห็นโฆซาณาแล้วจาบ้าตาย...รักนะ ฮาฟฟฟ....ดูซี่ มีโจอี้ฟิตด้วยยยย

โอ๊ย!..ไม่ร๊กไม่ร๊ากกก๊ะเองร๊อกกก โอยๆๆ เพิ่งถอยมาหยกๆ ราคาตกเหลือครึ่งเดียวภายในเวลาไมกี่อึดใจลิง ฮือๆๆ

บ้าไปแร๊ววว ทำจายม่ายด้าย! เสียเซ๊ลฟ์ เสียเส้น เสียรมณ์ข่มบ่ไหวแร๊ววววว!

เลือดพุ่งปรี๊ด ฉีดร้อนฉ่า ดีดเป็นม้าพยศ มันแค้นๆๆๆคลุ้มคลั่งนั่งไม่ติด  ฟูมฟายเดินหน้าสบัด กระฟัดกระเฟียดเข้าครัว ลากครกกะสากมาวางตรงหน้า ปาเจ้าโจอี้ฟิตโครมลงในครก มันกระเด็นกระดอนออกมาด้วยความทุรนทุรายหมายจะหนี  แต่อะดรีนาลีนยายหลั่งไวกว่า จับมันมายัดมันยัดพรวดลงไปอีกที แล้วคว้าสากมาตำๆๆๆ  ฮือๆๆ แหลกคาครกเล้ย  ตำไปน้ำตาก็ไหลพรากๆ กัดฟักรอดๆร่ำไห้กับการจากไปของสิ่งที่อยู่เบื้องหน้า ด้วยน้ำตาที่กลั่นมาจากความ..เจ็บใจ ฮึ่ม!

จังหวะนั้นเองก็มีเสียงไอ้หลานจอมยุ่งแหวกอารมณ์ที่โกรธขึ้งเป็นสองซีก

...ทำอะไรน่ะยาย?

...ตำมันให้แหลก ไม่ช้งไม่ใช้มันแล้ว รมณ์บูดตูดเหม็นม้วกๆ...แล้วก้อสาธยายให้เจ้าหลานมันฟัง  เหมือนนึกอะไรอยู่แป๊บนึงมันก็สวนคำปุจฉากลับมาว่า

...เอ๊ะ โฆษณานี้มั๊ย......พลางกางหนังสือพิมพ์ที่หนีบมาด้วยลงบนพื้น 

ยายเหลือบดูแล้วกระแทกเสียงตอกย้ำความปวดใจไปสั้นๆ ...อื้อ

เจ้าหลานชายทำตาเหลือก หลังจากสายตาจับจ้องพร้อมกะจิ้มนิ้วชี้ไว้ที่รูปแป๊บนึง มันก็ว๊ากเสียงสูงออกมาว่า...มั่วแร๊ว มันคนละรุ่นกันนะย๊าย เค้า 4.0  ของยายมัน 4.5

ยายอ้าปากค้าง วูบ  แล้วก็ช๊อต นิ่งไปพักใหญ่  นึกได้แค่ว่า ตายอ่าแล้วตู พลาดๆๆ!

ไอ้ที่เจ็บปวดมาทั้งหมด กลายเป็นจิ๊บจ๊อยไปเลย อันนี้แหละ เจ็บๆๆๆกระดองใจของแท้! 

  

ใจร้อน วู่วาม อารมณ์ร้อนจี๋ ทำไรก็มีแต่ผิดพลาด เวลาเกิดอะไรขึ้น ตั้งสติเกาะหลักก่อน นิ่งๆ ดูในรายละเอียดให้ถ่องแท้ แล้วค่อยๆตัดสินใจ จะได้ไม่เสียยยยยยใจภายหลัง เพราะเราย้อนเวลาไม่ได้แล้ว